De Stichting NBD Biblion is de boekenleverancier voor alle bibliotheken van Nederland. Dit instituut, dat vandaag (9 november) precies 52 jaar geleden werd opgericht, heeft mijn roman vereerd met opname in het fonds én een korte bespreking. Klinkt feestelijk toch?
Maar. Om over die bespreking te beginnen. De mensen die vroeger korte recensies over binnengekomen boeken schreven, overwegend (stel ik me zo voor) onderbetaalde kluizenaars die op deze manier nog een zakcentje bijverdienden aan hun leesverslaving, zijn onlangs allemaal ontslagen.

Ik heb nog net niets geroepen naar het beeldscherm met robot-roofproza

Hun functie is nu overgenomen door computersoftware. Hoe dat gebeurt is mij een raadsel: scannen ze de cover en een aantal bladzijden en komt er dan iets uitrollen? Hoe je daar ook over denkt: toch wel knap, dat je zoiets door een robot kunt laten doen. Maar vooral knap treurig.

Uiteraard was ik benieuwd naar de uitkomst: de ‘bespreking’ die het algoritme oplevert. Dat viel me niet echt mee. Het is een wat ongelukkige verhaspeling geworden van de tekst op de achterflap waarmee ik sowieso al niet meer erg gelukkig was. Een achterflaptekst schrijven voor je eigen boek voelt als een vorm van zelfverkrachting, als zoiets bestaat. Nergens heb ik ooit zoveel versies van gemaakt en weer verworpen. Als dat wat ik in deze roman te vertellen heb zou passen binnen een frame van maximaal 250 woorden, had ik het wel in een column of een gedicht gegoten. Dus wanneer je die dan ook nog eens ineengeschoven en gemutileerd terugziet, ja, dat doet wel iets. Ik heb nog net niets geroepen naar het beeldscherm met dat robot-roofproza maar veel scheelde het niet.

De nekslag was de laatste zin, die elke nuance die ik mijn toch wel wat problematische maar vooral uitzonderlijk gewóne mannelijke hoofdpersoon heb proberen mee te geven,  vermorzelt. En alsof dat niet erg genoeg is, wordt die zin ook nog eens herhaald. Dus de bespreking sluit af als volgt:

‘Het boek bevat veel expliciet seksuele beschrijvingen van vrouwenlichamen vanuit de waarneming van de hoofdpersoon, evenals veel expliciete seksscènes. Het boek bevat veel expliciet seksuele beschrijvingen van vrouwenlichamen vanuit de waarneming van de hoofdpersoon, evenals veel expliciete seksscènes.’

Als dat maar niet tot teleurstelling leidt.
Overigens wordt die herhaalde zin voorafgegaan door eentje die me wel bevalt:

‘Borsthonger is in een talige stijl geschreven vanuit een zeer mannelijk perspectief.’

Dat vat ik dan maar op als een compliment. Om lezer Emiel Geerdink te citeren:

‘Met heel veel plezier, genoegen en herkenning Borsthonger gelezen.
Je schrijft ouderwets goed – en daar zit geen uitgever op te wachten.
Ben blij dat je het zelf hebt uitgegeven!’

Maar nu komt het. Ben jij lid van de bibliotheek? Doe mij een lol en vraag dit boek aan bij jouw plaatselijke bieb, onder bestelnummer: 2022340828.